Neurologopedia

Diagnoza neurologopedyczna ustala poziom trudności z jakimi zmaga się dziecko. W oparciu o nią specjalista określa, czy konieczne jest podjęcie działań terapeutycznych, czy też nie. Zakres trudności, które obserwuje się w trakcie diagnozy neurologopedycznej to: sposób oddychania, umiejętność ssania i pobierania pokarmu, warunki anatomiczne w obrębie traktu ustno twarzowego, prawidłowa pozycja spoczynkowa języka, sposób połykania, sposób gryzienia i żucia oraz poziom rozwoju mowy. Podczas diagnoz neurologopedycznych dobór metod i zakres udzielanej pomocy uzależniony jest od wieku pacjenta i jego potrzeb

Terapia neurologopedyczna jest szeregiem działań mających na celu poprawę lub przywrócenie prawidłowych funkcji oddechu, ssania, połykania, prawidłowej pozycji spoczynkowej języka, gryzienia, żucia oraz mowy wprowadzonych na podstawie indywidualnej, dostosowanej do zaburze diagnozy

W trakcie konsultacji i terapii neurologopedycznej specjalista pomoże w dobraniu odpowiedniej pozycji do karmienia, ocenie struktur biorących udział w procesie karmienia a później mówienia, rozszerzaniu diety, budowaniu bazowych umiejętności komunikacyjnych u dzieci niemówiących, rozwijaniu komunikacji u dzieci niewiele mówiących oraz usprawnianiu artykulacji u starszaków. 

W ramach diagnoz i terapii neurologopedycznych i logopedycznych prowadzona jest także profilaktyka w ramach której skorzystać można z edukacji na temat prawidłowego rozwoju mowy dziecka a także wczesnego wykrywania zaburzeń.